Dodano: 0 0000
Rezerwat leśny o powierzchni całkowitej 134,67 ha, którego celem ochrony jest zachowanie fragmentu doskonale wykształconego zboczowego lasu lipowo-klonowego z udziałem w drzewostanie jawora, wiązu górskiego, jesiona wyniosłego, klonu zwyczajnego i graba. Runo wyróżnia się dużym udziałem kokoryczy pustej, wątłej i pełnej, obok których występuje rzadka złoć mała, łuskiewnik różowy, niezapominajka leśna i innne.
Uroczysko Klonowo, Dodano: 0 0000
Rezerwat przyrody "Jezioro Drużno" utworzony został w celu ochrony miejsc lęgowych ptactwa wodnego, błotnego oraz ze względów krajobrazowych - na mocy zarządzenia nr 179 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 29 grudnia 1966 roku. Obejmuje on akwen jeziora Drużno, podmokłe grunty i lasy wokół jeziora. Łączna powierzchnia rezerwatu wynosi 3.021,6 ha.
Jezioro Drużno znajduje się w południowo - wschodniej części Żuław Elbląskich. Stanowi ono pozostałość wcinającego się niegdyś głęboko w ląd Zalewu Wiślanego. Jezioro o poziomie lustra wody 0,1 m ppm stanowi kryptodepresję i otoczone jest wałami. W zależności od kierunku wiatru poziom wody w Drużnie ulega znacznym wahaniom, dochodzącym nawet do 1 m.
Drużno jest jeziorem zalewowym o przeciętnej głębokości 0,80 m, silnie zeutrofizowane. Jego wody - poza nielicznymi pasmami czystej wody - są zarośnięte roślinnością pływającą. Obserwujemy tu grążele żółte, grzybienie białe i grzybieńczyki wodne - bardzo rzadkie w Polsce, a tu występują licznie, stale powiększając zajmowane przez siebie terytoria. W wielu miejscach występuje rogatek sztywny, strzałka wodna, spirodela, rdestnica pływająca, wywłócznik okółkowy i osoka aloesowata. Brzegi jeziora porośnięte są między innymi trzciną pospolitą, pałką wąskolistną i szerokolistną, jeżogłówką i turzycami. Trudno dostępne trzęsawiska i szuwary są doskonałym schronieniem i miejscem lęgowym dla ptactwa błotnego i wodnego. Jest to również teren odpoczynku na trasie przelotów ptaków. Na terenie rezerwatu występują dwa typy siedliskowe lasu: ols i las łęgowy.
Na terenie rezerwatu gnieździ się 110 gatunków ptaków, pojawiają się tu także licznie ptaki żerujące i przelatujące - łącznie na tym obszarze zaobserwowano 210 gatunków ptaków. Możemy tu spotkać między innymi: mewy śmieszki, cztery gatunki rybitw w tym rybitwę białoskrzydłą i białowąsą, perkozy, żurawie, gęgawy, kaczki: krzyżówki, krakwy, cyranki, czernice i głowienki, orła bielika, błotniaka stawowego, myszołowa, gołębiarza. W trzcinach możemy zobaczyć między innymi: trzcinniczka, rokitniczkę, wąsatkę, a krzewach i lasach przybrzeżnych:dziwonię karmazynową, dzięcioła małego i czarnego, droździka, remiza i wiele innych, które - gdyby je tu wymienić - stworzyłyby całkiem długą listę. W wodach jeziora licznie występują wzdręgi, karasie, płocie, liny, leszcze, a z ryb drapieżnych - okonie, szczupaki i węgorze. W przybrzeżnych lasach i zaroślach możemy spotkać między innymi: łosia, sarnę, dzika, lisa, jenota, tumaka i kamionkę, gronostaja, wydrę, występuje tu także kilka gatunków nietoperzy, w tym między innymi gacek wielkouch i karlik mały.
Przez jezioro wiedzie interesujący szlak żeglugowy, prowadzący z Elbląga do Ostródy. Mający swój początek w południowej części jeziora i stanowiący istotny fragment tego szlaku Kanał Elbląski - dzięki takiemu jedynemu w Europie zespołowi pochylni można pokonać 99,5 m różnicy poziomów wody na odcinku zaledwie 10 kilometrów.
Na wschodnim brzegu jeziora w 1982 roku została odkryta legendarna osada Truso. Została ona opisana pod koniec IX wieku przez anglosaskiego żeglarza Wulfstana. Osada w czasach swojego największego rozkwitu zajmowała około 10 hektarów. Liczni rzemieślnicy wytwarzali tu wyroby z bursztynu, żelaza, brązu, szkła, srebra i innych materiałów: były one przedmiotem handlu prowadzonego przez mieszkańców osady z kupcami ze Skandynawii, Europy Zachodniej, a nawet z krajów arabskich.
W odległości około dwóch kilometrów na północny - zachód od miejsca, na którym znajdują się pozostałości osady, ma powstać jej replika. Będzie ona niewątpliwą atrakcją nie tylko historyczną, ale również turystyczną. Ideą jest tu stworzenie wioski sztuki i rzemiosła, w której czynne będą warsztaty rzemieślnicze oraz odtworzone zostaną warunki uprawy roli i hodowli zwierząt sprzed wieków.
autor: Jolanta Marcinkowska
Jezioro Drużno znajduje się w południowo - wschodniej części Żuław Elbląskich. Stanowi ono pozostałość wcinającego się niegdyś głęboko w ląd Zalewu Wiślanego. Jezioro o poziomie lustra wody 0,1 m ppm stanowi kryptodepresję i otoczone jest wałami. W zależności od kierunku wiatru poziom wody w Drużnie ulega znacznym wahaniom, dochodzącym nawet do 1 m.
Drużno jest jeziorem zalewowym o przeciętnej głębokości 0,80 m, silnie zeutrofizowane. Jego wody - poza nielicznymi pasmami czystej wody - są zarośnięte roślinnością pływającą. Obserwujemy tu grążele żółte, grzybienie białe i grzybieńczyki wodne - bardzo rzadkie w Polsce, a tu występują licznie, stale powiększając zajmowane przez siebie terytoria. W wielu miejscach występuje rogatek sztywny, strzałka wodna, spirodela, rdestnica pływająca, wywłócznik okółkowy i osoka aloesowata. Brzegi jeziora porośnięte są między innymi trzciną pospolitą, pałką wąskolistną i szerokolistną, jeżogłówką i turzycami. Trudno dostępne trzęsawiska i szuwary są doskonałym schronieniem i miejscem lęgowym dla ptactwa błotnego i wodnego. Jest to również teren odpoczynku na trasie przelotów ptaków. Na terenie rezerwatu występują dwa typy siedliskowe lasu: ols i las łęgowy.
Na terenie rezerwatu gnieździ się 110 gatunków ptaków, pojawiają się tu także licznie ptaki żerujące i przelatujące - łącznie na tym obszarze zaobserwowano 210 gatunków ptaków. Możemy tu spotkać między innymi: mewy śmieszki, cztery gatunki rybitw w tym rybitwę białoskrzydłą i białowąsą, perkozy, żurawie, gęgawy, kaczki: krzyżówki, krakwy, cyranki, czernice i głowienki, orła bielika, błotniaka stawowego, myszołowa, gołębiarza. W trzcinach możemy zobaczyć między innymi: trzcinniczka, rokitniczkę, wąsatkę, a krzewach i lasach przybrzeżnych:dziwonię karmazynową, dzięcioła małego i czarnego, droździka, remiza i wiele innych, które - gdyby je tu wymienić - stworzyłyby całkiem długą listę. W wodach jeziora licznie występują wzdręgi, karasie, płocie, liny, leszcze, a z ryb drapieżnych - okonie, szczupaki i węgorze. W przybrzeżnych lasach i zaroślach możemy spotkać między innymi: łosia, sarnę, dzika, lisa, jenota, tumaka i kamionkę, gronostaja, wydrę, występuje tu także kilka gatunków nietoperzy, w tym między innymi gacek wielkouch i karlik mały.
Przez jezioro wiedzie interesujący szlak żeglugowy, prowadzący z Elbląga do Ostródy. Mający swój początek w południowej części jeziora i stanowiący istotny fragment tego szlaku Kanał Elbląski - dzięki takiemu jedynemu w Europie zespołowi pochylni można pokonać 99,5 m różnicy poziomów wody na odcinku zaledwie 10 kilometrów.
Na wschodnim brzegu jeziora w 1982 roku została odkryta legendarna osada Truso. Została ona opisana pod koniec IX wieku przez anglosaskiego żeglarza Wulfstana. Osada w czasach swojego największego rozkwitu zajmowała około 10 hektarów. Liczni rzemieślnicy wytwarzali tu wyroby z bursztynu, żelaza, brązu, szkła, srebra i innych materiałów: były one przedmiotem handlu prowadzonego przez mieszkańców osady z kupcami ze Skandynawii, Europy Zachodniej, a nawet z krajów arabskich.
W odległości około dwóch kilometrów na północny - zachód od miejsca, na którym znajdują się pozostałości osady, ma powstać jej replika. Będzie ona niewątpliwą atrakcją nie tylko historyczną, ale również turystyczną. Ideą jest tu stworzenie wioski sztuki i rzemiosła, w której czynne będą warsztaty rzemieślnicze oraz odtworzone zostaną warunki uprawy roli i hodowli zwierząt sprzed wieków.
autor: Jolanta Marcinkowska
Jezioro Drużno, Dodano: 0 0000
Rezerwat florystyczny o pow. 11,34 ha w GLPK. Utworzony w 1963 r. dla ochrony stanowiska rzadkiej w tej części Polski subatlantyckiej rośliny szuwarowej - kłoci wiechowatej i innych roślin torfowiskowych. Kłoć rośnie przy brzegach jeziora Czarny Bryńsk. W skład rezerwatu, poza jeziorem, wchodzi pas szuwarów i zabagnień. Projektuje się powiększenie rezerwatu o 16,81 ha (tereny leśne i torfowiskowe).
Czarny Bryńsk, Dodano: 0 0000
Rezerwat geomorfologiczno-leśny o pow. 29,47 ha w GLPK. Przedmiotem ochrony od 1955 r. jest las mieszany o cechach zespołu naturalnego, porastającego strome zbocza jaru rzeki Brynicy i przylegającej wysoczyzny morenowej. Brynica na odcinku rezerwatu wcina się w utwory moreny czołowej, żłobiąc głęboki na 40 - 50 m jar o charakterze przełomu rzecznego. Szatę roślinną rezerwatu tworzą 4 zespoły: grąd typowy, łęg jesionowo-olszowy, grąd wilgotny oraz bór mieszany. Wiek drzewostanu wynosi 140- 160 lat.
Jar Brynicy, Dodano: 0 0000
Rezerwat leśny o pow. 32,64 ha w GLPK. Przedmiotem ochrony od 1958 r. jest obszar lasu mieszanego, przylegający do pd.-zach. brzegów Jez. Lidzbarskiego. Szatę roślinną rezerwatu tworzą głównie 2 zespoły: dominujący przestrzennie bór mieszany oraz grąd typowy. Wiek drzewostanu wynosi około 190 lat.
Klonowo, Dodano: 0 0000
Rezerwat leśny o pow. 2,04 ha w GLPK. Utworzony w 1962 r. dla ochrony lasu sosnowo-lipowego z udziałem interesujących i rzadko spotykanych gatunków roślin ciepłolubnych. Położony jest na "wyspie" mineralnej wśród dużego kompleksu torfowisk niskich nad rzeką Brynicą. Zbiorowiskiem leśnym rezerwatu jest subkontynentalny grąd. Jego drzewostan tworzy 150-letnia sosna.
Ostrowy nad Brynicą, 